نفت پیشکش؛ سفره مان را پس بدهید!

امروز:نامه 57 اقتصاددان برجسته کشور در نقد عملکرد دو ساله آقای احمدی نژاد و حامیان وی در عرصه اقتصاد تاحدودی توانست منشا اثرات مثبتی در عرصه تعاملات حاکمیت فعلی ومتخصصان کشور باشد.
دیدار احمدی نژاد وتیم اقتصادی حاکمیت فعلی با نگارندگان نامه 57 نفر وهمچنین مناظره های تلویزیونی ومطبوعاتی بین حامیان عملکرد اقتصادی دولت ومتخصصان اقتصادی کشور همگی شرایط مناسبی را ایجاد کرد که فارغ از حجم گسترده تبلیغات رسانه های رسمی درزمینه موفقیت های اقتصادی دولت نهم، مردم با بخشی از واقعیت های کنونی کشور روبه رو شوند.
در این بین مناظره آقایان ستاری فر ورهبر روسای سازمان مرحوم مدیریت وبرنامه ریزی دولت اصلاحات وسال نخست حاکمیت فعلی از جایگاه ویژه ای برخوردار است.
در این مناظره به نکات مهم وتاثیرگذاری اشاره شد که هرکدام از آنها می تواند موضوع مقالات وگزارش های فروانی قرار گیرد.
در این مجال اندک به یکی از نکات مطرح شده در این مناظره می پردازیم.
جناب رهبر در بخشی از سخنان خود که به تبیین جهش های بلند اقتصادی دولت نهم در دو سال گذشته اختصاص داشت به نکته بسیار مهمی اشاره کردند وآن اینکه که به یمن مدیریت بهینه وعلمی دولتمردان جدید هزینه اجرای طرح های کشور به یک سوم تقلیل یافته است.
برای این خبر میمون ومبارک اگر جان فشانیم نیز روا به نظر می آید. اینکه دولتی بتواند ظرف مدت کمتر ازیک سال بدون تغییر درساختارهای اقتصادی،اجتماعی وسیاسی کشور، هزینه پروژه های اجرا شده را به یک سوم کاهش دهد کاری بس عظیم انجام داده است واین اقدام مطمنا شایسته جایزه نوبل اقتصادی خواهد بود.
با توجه به این خبر خوش اقتصادی بد نیست چند ضرب وتقسیم کوچک انجام دهیم وبه برخی نتایج مترتب از این دستاورد بزرگ نگاهی بیاندازیم.
طبق آمار دیگری که در همیبن مناظره اعلام شد درآمدهای ارزی دوسال ابتدایی دولت نهم چهار برابر دوسال نخست زمامداری آقای هاشمی وچهارونیم برابرهمین مدت زمانی در دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی بوده است.
با اعمال یک معادله کوچک درخواهیم یافت که سرمایه در اختیار دولت جناب احمدی نژاد، با توجه به 4 برابر شدن درآمد نفت ویک سوم شدن هزینه اجرای طرح ها، چیزی بالغ بر دوازده برابر دو دولت پیشین بوده است.
حال چند پرسش کوچک وبی اهمیت مطرح می شود که امیدواریم دولت نهم وشخص احمدی نژاد پس از حل معضلات جهانی وفراغت از در خواست کمک مردم از اقصی نقاط جهان به آنها گوشه چشمی داشته باشند.
با این حجم سرمایه وهمچنین بهینه شدن هزینه های دولت، آیا رشد اقتصادی کشوردر دو سال گذشته دوازده برابرسال های مشابه در دولت های گذشته شده است؟
برخی از مقامات بلندپایه نظام در بسیاری از جلسات با انتقاد از عملکرد دولت اصلاحات می گفتند " وقت کارهای زیربنایی به پایان رسیده وامروزباید به رفاه مردم همت گماشت. " خوب ماهم پرسش خود را تغییر می دهیم و از واژه های وارداتی! چون نرخ رشد اقتصادی،خط فقر و...استفاده نمی کنیم.
آیا مردم نسبت به آخرین سال دولت اصلاحات جهشی را در رفاه ومعیشت خود احساس کرده اند؟[ با توجه به ادعای آقای رهبراگر واحد رفاه در دوره خاتمی را برابر با یک بگیریم حداقل باید پرشی دوازده پله ای را در هر سال ازدولت نهم شاهد باشیم ]
نکته قابل توجه آنکه اگراکثریت مردم وضعیت خود را در حال حاضرنسبت به دوسال پیش از آن بدون تغییر بدانند،در این صورت باید اعتراف کرد که حداقل سالی دوزاده برابر به عقب برگشته ایم!!
اما اگر مردم وضعیت معیشتی خود را نسبت به دوسال گذشته بدتر بدانند آنگاه نامی غیر از کوره اسکناس سوزی بر دولت نهم می توان گذاشت؟ دولتی که با شعار آوردن نفت برسر سفره های مردم به قدرت رسیده است با این کارنامه احتملا تا چند صباح دیگرسفره را نیز از خانه های مردم خواهد برد!